ładunkiem ujemnym
Encyklopedia PWN
elektron
cząstka elementarna o masie me = 0,510 998 902(21) MeV/c2 (9,109 381 88(72) · 10–31 kg) i ładunku elektrycznym e = −1,602 176 462(63) · 10–19 C, występująca w 2 stanach ładunkowych: jako ujemny — negaton, i dodatni — pozyton;
[gr. ḗlektron ‘bursztyn’],
amerykański polityk, publicysta, filozof, wynalazca, jeden z największych uczonych XVIII w..
otoczka wokół błony komórkowej utworzona z reszt węglowodanowych glikoproteidów i glikolipidów, oraz z proteoglikanów — złożonych węglowodanów połączonych cząsteczkami białka, o ujemnym ładunku elektrycznym;
Gunna zjawisko
fiz. powstawanie oscylacji natężenia prądu elektr., przepływającego przez jednorodną próbkę półprzewodnika, pod wpływem silnego pola elektr. przyłożonego do próbki;
[z. gana],
urządzenie stosowane w klimatyzacji (tzw. komfortowej), zmieniające dodatnie ładunki składników powietrza na ujemne.
karbaborany, karborany,
grupa związków boroorganicznych o ogólnym wzorze [(CH)n(BH)mHx]y, gdzie y (ładunek elektr.) może być liczbą dodatnią, ujemną lub równą zero.
